Хүчирхийлэгчийг бид өөрсдөө бүтээдэг
Хүү…
Аавдаа зодуулж, балаар хатгуулж, шугамаар балбуулж, орцонд хөөгдөж өссөн хүү, мөнгө олохоор Солонгос руу олон жилээр явсан ээж, эзэнгүйдэж өссөн хожмын хүчирхийлэгч хойд аав, хүний нутагт нулимсаа залгин ажиллаж байж авсан байраа хүүгийнхээ дагуулж ирсэн хоёр дагавар хүүхэдтэй хүүхэнд алдах вий гэхээс өөрийг боддоггүй эмээ…
дөрвөн ханатай гэрт хотын захад амьдардаг гэх үсээ шарлуулж будсан, бохь зажилж хар нүдний шил зүүсэн бас нэг ганган эмээ… хоёрын хоёр бага насны хүүгээ хөтлөөд дахин нөхөрт гарсан, хөмсгөө шивүүлж, хумсаа өөлөх юмгүй засуулсан ээж…зургаа, дөрөвхөн настай хөвгүүд…
хүүгийн эцэнхий туранхай, хөхөрч няцарсан бие, халцарсан үс, ээж, эмээ нар нь халамж анхаарал муутай байдгийг илэрхийлэх турьхан бядгүй дүр төрх…
дотор эрхтнүүдийн гэмтэл…есөн удаагийн хагалгаа…дахиад ч хийлгэж болзошгүй мэс заслууд…яагаад ч юм хоёр хүүгээ орхиод явсан төрсөн эцэг…яагаад ч юм хөвгүүдийг нь гадуурхдагийг өнөөг хүртэл мэдээгүй гэх ээж…
Хөвгүүдтэй холбоотой дүр зургуудыг цуглуулж харахад нэг ийм. Ямартай ч монголчууд маань эрвийх дэрвийхээрээ хөдөлж, ээжийг нь шүүмжилж, эмээг загнаж байгаад ч болов хэдхэн хоногийн дотор гурван хүүхэдтэй эмэгтэйд 50 шахам сая төгрөг цуглуулчихлаа. Байр болгох шийдэлд хүрчихлээ. Сайн хэрэг. Харин хөвгүүд бас л хаягдав. Уг нь тэд өнөөг хүртэл хамгийн хүнд хэцүүг давж, үхлийн босгоор алхаж байж олны анхаарлыг орон байр болтол нь татсан…цаашдаа тэднийг ямар амьдрал хүлээж байгаа бол?
Эмээ нь нүүж ирээд, ээж ажил хийгээд амьдрал хэвийн үргэлжлэх үү?
Эмээ үсчин, маникьюрт өнжиж, дэлгүүр хэсч, ээж 10 сартай нялх хүүхэдтэйгээ зууралдаад хоёр хүү хоолтой, хоолгүй, аяга бантан хийгээд өгөх сэтгэлгүй хүмүүсийн дунд өсвөр насаа үдэх үү. Энэ олон хагалгааны дараах эм тариа, сэргээн засах эмчилгээ яах уу?
Ямар ч хүнд үед өсч өндийдөг хүүхэд л юм болсон хойно зөнгөөрөө нэг юм хүн болох уу? Нөгөө хүчирхийлэгч хойд аав ялаа дуусгаад төрсөн хүүтэйгээ, хөвгүүдийн дүүтэй уулзах нэрээр орон гэрээр нь орж гарч, хоёр жаахан хүүгийн сэтгэл дундуур туучин, басамжлан доромжилсон хэвээр үлдэх үү…юу ч тодорхойгүй, юу ч шийдэгдээгүй…
ганцхан ээж эмээ хоёр өөрсдийнхөө алдаа, хөвгүүдийнхээ зовлонгоор орон сууцтай л болцгоосон…хөвгүүд харин нүдэндээ чимээгүйхэн нулимстай, хагалгааны олон олон ёодолтой, сэтгэлдээ гүн шархтай, ухаарах ухаарахгүй, ойлгох ойлгохгүй асуудлуудтай, зүрхэндээ үүрч даахгүй үнэнийг тээж хоцров…
тэгээд хожим, бага байхдаа амссан тэр нэгэн этгээд, асуултгүй, хариултгүй үзэгдлийг өөрийнхөө хүүхэд дээр туршиж үзэх гээд бас балаар хатгах уу?
Монголын нийгмийн, олон аавууд, олон ээжүүд, олон эмээ, олон өвөө нарын дүр зураг…олон олон хүүхдийн нулимсан дээр тогтож буй амьдрал…өглөө гарахад чинь байрны булан тохойд хэдэн архичин шил юмны мөнгө босгочих санаатай үлбийж зогсоно уу?
Өдөржин хиймэл хумс, химитэй үс, засмал хөмсөг, будмал нүүрний төлөө гоо сайхны салон, дэлгүүр гудамжаар эргэлдсэн, хаана ажилладаг, яаж амьдардаг нь ойлгомжгүй охид хөлхөж үзэгдэнэ үү?
Тэдний ард хүүхдүүд бий. Ээжийгээ хүлээж, эмээгийнхээ гарыг дагуулж харан хоол горьдож, ааваасаа далдичсан хүүхдүүд бий! За би нь амьдралдаа ганц удаа хумсандаа маникьюр хийлгэж үзсэн, тэгэхдээ тэнд үрээсэн цагандаа маш их харамссан, үсчинд барагтай бол очдоггүй, тэрний оронд хүүхдүүддээ цагаа зориулах гэж бүх сэтгэлээрээ хичээн зүтгэдэг, хоолыг нь хийж өгөх гэж гэр рүүгээ яаран сандран гүйдэг, бас элдэв асуудал гарахад гурван хүүхэдтэй дүүдээ төвөг болохгүй юмсан гэж асар их хичээдэг хуучинсаг ээж байна аа, ойлгоорой.
Р.Эмүжин