Ханийг минь нэг хардаа! Халтар болчихсон байна уу? Гарыг нь хардаа! Эвдэрчихсэн байна уу? Өмссөн хувцсыг нь хардаа! Толботой байна уу? Ажилд нухлагдаад л тэр. 

Өглөө болгон угаасан хувцастай гардаг хэрнээ, орой болгон хүн нь мэдэгдэхгүй зүстэй хүн орж ирнэ. 

Аяга хоолоо асгаж, цутгаж хар цайтай хольж, хоол гэхийн аргагүй юм идчихээд буйдан дээр ядарч хэвтэнэ. Гэхдээ зүгээр ээ, ядарч орж ирээд түр амраад аваг миний хань. 

Шөнө дунд цочиж сэрмээр чанга хурхиран унтана. Зүгээр дээ, өөр бүсгүйн өвөрт биш миний хажууд тайван гэгч нь зүүдлээд унтаг. 

Хүмүүс их хэлэх юмаа ханийг минь... Адаар муухай ааштай л гэх юм. 

Бүхнийг тэгээс эхэлсэн болохоор сэтгэлд нь юм хүрдэггүй юм. 

Атаман таман байсан л гэх юм. 

Тэгвэл надад бас охиддоо хэзээ ч харуулж байгаагүй зан шүү. 

Онгироо бас баярхуу гэх л юм. 

Орох оронтой, унах унаатай, түших ханьтай, тулах үртэй хүний зан л юм хойно. 

Та нар ханийг минь юу ч хийхгүй аархаж байгаад энэ амьдралыг босгосон гэх гээд байна уу? Үгүй шүү, үгүй. 

Та нарын мэддэг тэр хүн ямар амьдралаар явсныг зөвхөн хань гэх нэр зүүсэн би дүгнэх ёстой. 

Яагаад хар юмаа өмөөрөөд үхэх гээд байдаг юм гэж үү? 

Эсгий гэрт хоёулхнаа босгоно доо, заавал босгоно энэ амьдралыг гээд хэлж байсан юм. 

Хар хүйтэнд хэдэн бээр газар унах унаагүй алхахдаа зүгээр дээ, удахгүй ээ гэж хэлээд гараас минь атгаж байсан юм. 

Миний нөхөр хашаа байшингаас эхлээд хааны ордон шиг гэрт орох хүртлээ нуруундаа ачаатай, толгойдоо бодолтой сэтгэлдээ хүчтэй явсан юм.

Хамтдаа туулна гээд амьдрал гэх энэ том далайд завиа нэг ч ганхуулахгүй гээд сэлүүрээ тас зуурсаар ганц ч удаа хэцүү байна гэж хэлж үзээгүй хань минь шүү дээ. 

Айхтар, ханагар цээжтэй, аархсан нэгэн атлаа алгын чинээ охиддоо бууж өгдөг өрөвдөлтэй зүрхтэй хань минь. 

Анд нөхөдтэйгөө тоотой хэдэн баяраар уулзаж ирж согтчихоод ганц ч удаа ширээ өшиглөж үзээгүй хань минь.

Хааяа гэрт аавын үг эрийн зангараг байлгүй яахав. 

Гэхдээ төд удалгүй ичээндээ орсон баавгай шиг хэлсэн үгэндээ гэмшиж сууснаас биш гар далайж омогтой загнаж үзээгүй хань минь. 

Амьдралд хэрүүл маргаан их л байсан. Хол байж бэтгэрэх үе ч гарч билээ. Харин эргээд ирэхдээ өнөө л нэг инээмсэглэлээр зүгээр ээ, дахиад босгоно оо хоёулаа гээд гарыг минь тавилгүй явсаар ирсэн хань минь. 

Тэр том амьдралыг босгоод ирсэн хэрнээ тэрхэн жаахан охидынхоо харцанд ташуурдуулан алхдаг хэзээ ч зогсож үзээгүй, зогсохоо үл мэдэх хүлэг юм болов уу даа, миний хань. 

Баярлалаа чамдаа айх айдас дүүрэн байсан ч мөхөх аюул тулж ирсэн ч "Миний эхнэр" гэж хаана ч өмөөрч цээжиндээ наадагт чинь. 

Одоо чиний минь жаргах нас. Хүссэн хүлгээ унаж, хамгийн сайхан сүрчиг түрхэж харц дээгүүр мөр гэдгэр алхаарай. Бүдэрчих вий гэж бүү ай. Хань нь түшээд авна. Анх чи минь амьдралаа түшихдээ суурийг нь сайн тавьчихсан болохоор шүү дээ.

Ханьдаа эрхэлж энэ амьдралд аз жаргалтай байна даа.

А.Ариун-Эрдэнэ
2018 он