О.Ганбат эмч нэгдүгээр амаржих газар төрсөн.  Түүний бага нас Засгийн газрын ордны хойд талын арктай байранд өнгөрсөн.  Нийслэлийн хоёрдугаар сургуульд орж, тэнд арван жилийн сургуулиа төгсөөд, Анагаахын дээдэд элсэн суралцсан байдаг.  Тэгээд цэргийн албанд томилогдож,  Зүүн хараагийн  0413 дугаар ангид цэргийн албаа хаасан.  Нэг жил цэрэг, нэг жил тэндээ эмч хийж байгаад халагдахдаа Улсын нэгдүгээр төв эмнэлэгт томилогдсон байдаг.  Тэрээр “Тухайн үед нэг намын удирдлагатай, улс ч өөр байсан. Бидэнд  шантрах ухрах гэсэн ойлголт байдаггүй.  Үүнээс өөрөөр амьдрах арга байхгүй гэдгийг бүх хүний яс маханд нь шингэтэл ойлгуулсан байсан.  Мэс заслын эмчээр ажиллахад эхлээд их хэцүү байсан. Сүвлэдэг зүүгээр л оёдог байлаа шүү дээ.  Ажилдаа дадаагүй залуу  ч байлаа.   Сүүлдээ өдөр тутам хийж байгаа учраас мэргэжил маань  гарт орсон.  Мэс заслын техник технологи хөгжөөд сайхан болж байна. Хүний амь нас аварч байгаа учраас сэтгэл сайхан байдаг даа” гэв.

 

 

Ийнхүү бид ярилцаж суутал утас нь дуугарав.  “Эмчээ хагалгаанд бэлэн боллоо” гэх нь тэр.  О.Ганбат эмч “За гарлаа” гээд л яаран гүйв.  Эмч маань улсын эмнэлэгт өдөрт гурван хагалгааны хуваарьтай.  Яаралтай хагалгаа орж ирвэл, орно. Мөн “Номуун” эмнэлэгт хааяа хагалгаа хийдэг байна.  Тэрээр бөх, морь сонирхоно.  Улсын баяр наадмаар морины уралдааныг заавал зорин очдог.  Гурвын даваанаас эхлээд бөхүздэг гэсэн.  Энэ нь түүний ширээн дээр байх наадам, морины зургаас харагдана.  Эмч хагалгаагаа дуусгаад “Мэс заслын эмч чинь хагас цэргийн зохион байгуулалттай шүү дээ. Дуудагдлаа гэхэд очихоос өөр аргагүй.  Хүний амь амьдрал яригддаг болохоор хариуцлагатай байхаас аргагүй гэсээр орж ирэв.  Тэрээр үргэлжлүүлэн  “Өвчлөлийн тохиолдол нэмэгдэж байна.  Намайг эмч болох үед сахарын өвчтэй хүн байсангүй. Хаалгаар орж ирж байгаа хүмүүсийг харахаар л тийм өвчтэй нь мэдэгдэж байна.  Бидний идэж ууж байгаа хоол хүнс амьдралын орчин, стресс энэ бүхэнд нөлөөлж байна.   Мөн ходоодны өвчин нэмэгдэх хандлагатай.  Ходоод цоорох өвчлөл нь номон  дээр бичээстэй байлаа.  Харин одоо манай эмнэлэгт долоо хоногт  1-2 тохиолдол илэрч байна.  Гэхдээ хүний өвчин тухайн хүнээс ихэнх нь шалтгаална.  Эрүүл явах сайхан явах гэдэг нь тэр хүний хувийн зохион байгуулалтын асуудал.  Зөв сайхан амьдралын хэвшилтэй байвал урт насална гэдгийг онцолж байв.  О.Ганбат эмчийн амьдралын зарчим их энгийн худлаа хэлэхгүй байхыг шавь нартаа ч захьдаг.  За гэвэл ёогүй гэдэг шиг чадна гэвэл чадаад, чадахгүй гэвэл шууд шударга хэлчихдэг тийм л хүмүүст дуртай.  Өөрөө ч тийм байсаар ирсэн. Тэрээр “Ер нь би худлаа хэлэхийг хэзээнээсээ үзэхгүй.  Худлаа яривал хүний амьдрал сүүрнэ гэж боддог.   Ялангуяа эмч хүн ямар нэгэн байдлаар худлаа хэлэх, ажлаас хойш суух эрх байдаггүй.  Хүний амь нас, амьдралын асуудал яригддаг шүү дээ” гэлээ.

 

 

Тэрээр өнгөрсөн хугацаанд Япон, Солонгос,  БНХАУ, Францад мэргэжил дээшлүүлсэн. Тухайлбал 1998 онд Японд явж, бэтэг өвчин судалжээ.  Тухайн үед Монголд энэ төрлийн өвчин их байжээ.  Япон явахдаа яаж хагалгаа хийхгүйгээр энэ өвчнийг намжаах вэ гэдэг талаар туршлага судалсан байна.  Японд бол  хагалгаа хийдэггүй, бэтэгийг их жаахан байхад нь оношлочихдог байсан гэнэ. Ер нь манай бүх мундаг багш нар бэтэг өвчний талаар судалсан байдаг.  В.Ичинхорлоо доктор гэхэд бэтэгний хальс амьд, тэнд мэдрэлийн ширхэг судас байдаг юм гэдгийг анх нэвтрүүлж байлаа. Түүнээс хойш Долгор, Гоош гээд бүгд судалсан нь энэ төрлийн өвчлөл өндөр байгааг харуулж байв.  Тэрээр Японоос ирээд энэ тэнд сурч мэдсэн бүхнээ нэвтрүүлэн ажилласан.  Түүний дараагаас өвчлөл нэг хэсэгтэй багассан.  О.Ганбат эм “Социализмын үед нохой, малаа  их угааж, арга хэмжээ их авсан даа.  Харин одоо буцаад нэмэгдэх хандлагатай байна ” гэлээ.  Харин О.Ганбат эмч Хятадад цээжний хөндийн мэс засал, бусад оронд уушги, улаан хоолой тайрах мэс ажилбараар мэргэжил дээшлүүлсэн байна.  “Хөнгөн хагалгаа гэж байхгүй.  Хатигаа нээлгээд нас бардаг тохиолдол ч байгаа.  Тийм болохоор эмч нар үнэн сэтгэлээсээ сайн ажиллах хэрэгтэй.  Сэтгэл гаргаж, хүний төлөө бүх зүйлээ зориулж байж энэ салбарт олон жил амьдарна.  Тэгээд аливаа хүн ямар нэгэн аюултай улаан нүүрээрээ тулж уулзаж дуусгана уу гэхээс тойрч зугатаагаад хэзээ ч шийдэгдэхгүй.  Эмч хүн энэ л зарчмаар ажилладаг гэв. Тэрээр өнгөрсөн хугацаанд 10 гаруй мянган хүнд хагалгаа хийжээ.

 

 

Тэднийх гурван хүүхэдтэй.  Том охин нь гаалийн байцаагч, түүний дараах нь нийтийн хоолны технологийн инженер,  харин хүү нь аавынхаа мэргэжлийг өвлөн одоо АШУҮИС-ийн хоёрдугаар курст суралцаж байна.  Тэрээр хүүхдүүддээ хүнд  сав байдаг.  Тэр нь  дүүрдэггүй мэт  савтай хүмүүс байдаг юм.   Хүн эд хөрөнгө мөнгө хураагаад  яах юм бэ.  Үр хүүхдүүд нь ямар ч тэмцэлгүй амьдарна. Ер нь хүний амьдрал тэмцэл юм шүү дээ.  18  нас хүрээд гэрээсээ яваад байна.  Дэлхийн даяар л тэгж явдаг биз дээ” тэр л зарчмыг байнга хэлдэг байна.